మీకు ఒక ఆసక్తికరమైన విషయం గురించి చెప్పాలని అనుకుంటున్నాను. విమానాలు లేని కాలంలో—అంటే రెండో ప్రపంచ యుద్ధానికి ముందు వరకూ కూడా—ప్రజలు ఒక దేశం నుంచి మరో దేశానికి వేల కిలోమీటర్ల దూరం ఎలా ప్రయాణించారు అని ఆలోచిస్తే, అది నిజంగా ఆశ్చర్యం కలిగిస్తుంది. ఆ రోజుల్లో పడవలే ప్రధాన ఆధారం. ఈ పడవలతో ఎలా సాధ్యమైంది, అని తెలుసుకోవాలంటే చరిత్ర లోతుల్లోకి వెళ్ళాల్సిందే. పురాతన కాలం నుంచి మనుషులు నీటి మీద ప్రయాణం చేయడం అలవాటు చేసుకున్నారు. మీరు చూస్తే, నదులు, సముద్రాలు అనేవి దేశాలను కలిపే సహజమైన మార్గాలు. విమానాలు రాకముందు, ప్రపంచంలోని దాదాపు అన్ని పెద్ద ప్రయాణాలు పడవల ద్వారానే జరిగేవి.
ఈ పడవలు మొదట్లో చిన్నవిగా, సాధారణంగా ఉండేవి—చెక్కతో చేసిన తెప్పలు, గడ్డితో కట్టిన పడవలు వంటివి. కానీ కాలం గడిచేకొద్దీ, మనుషులు వీటిని ఎక్కువ దూరం, ఎక్కువ మందిని తీసుకెళ్లేలా అభివృద్ధి చేశారు. ఉదాహరణకు, మీరు గ్రీకులనో, రోమన్లనో, లేదా చైనీయులనో తీసుకోండి—వీళ్లంతా వేల సంవత్సరాల క్రితమే సముద్ర మార్గాల్లో ప్రయాణాలు చేసేవాళ్లు. వాళ్లు పడవలకు తెడ్లు, గాలి శక్తిని ఉపయోగించే తెరచాపలు అమర్చారు. ఈ తెరచాపలు గాలిని పట్టుకుని పడవలను ముందుకు నడిపేవి. ఒక్కోసారి గాలి లేనప్పుడు, పడవలను తెడ్లతో నడిపేందుకు వందల మంది మనుషులు కష్టపడి పనిచేసేవాళ్లు. ఇలా వాళ్లు వందలు, కొన్నిసార్లు వేల కిలోమీటర్లు ప్రయాణించేవాళ్లు. ఇక మీరు మధ్య యుగాల్లోకి వెళ్తే, ఐరోపా దేశాలు—స్పెయిన్, పోర్చుగల్ వంటివి—పెద్ద పడవలను తయారు చేశాయి. ఈ పడవలు చాలా బలంగా, పెద్దగా ఉండేవి.
క్రిస్టోఫర్ కొలంబస్ అమెరికాను కనుగొన్నప్పుడు, అతను ఇలాంటి పడవలతోనే అట్లాంటిక్ మహాసముద్రాన్ని దాటాడు. ఆ ప్రయాణం దాదాపు 6 వేల కిలోమీటర్లు! అలాగే, వాస్కో డ గామా భారత్‌కు ఆఫ్రికా చుట్టూ తిరిగి వచ్చాడు—అది కూడా వేల కిలోమీటర్ల దూరం. ఈ పడవలు నెలల తరబడి సముద్రంలో ఉండగలిగేవి. వాళ్లు ఆహారం, నీళ్లు, సాధనాలు అన్నీ పడవల్లో నింపుకుని బయలుదేరేవాళ్లు. ఇప్పుడు ఈ ప్రయాణాలు ఎలా సాధ్యమయ్యాయి అని మీరు ఆలోచిస్తే, దానికి కొన్ని ముఖ్యమైన విషయాలు సహాయపడ్డాయి. ముందుగా, వాళ్లు నావిగేషన్‌లో నైపుణ్యం సాధించారు. సూర్యుడు, చంద్రుడు, నక్షత్రాలను చూసి దిశలను నిర్ణయించేవాళ్లు. తర్వాత కాలంలో కంపాస్ వచ్చాక ఇంకా సులభమైంది.
రెండోది, పడవల డిజైన్. ఈ పడవలు సముద్ర తుఫానులను తట్టుకునేలా, ఎక్కువ బరువు మోసేలా తయారయ్యాయి. మూడోది, మనుషుల సాహసం. ఈ ప్రయాణాలు చాలా ప్రమాదకరం—తుఫానులు, దొంగలు, ఆహారం తక్కువైపోవడం వంటి సమస్యలు ఎదురయ్యేవి. కానీ వాళ్లు ఆ రిస్క్ తీసుకుని వెళ్లేవాళ్లు. ఇక ఆసియా దేశాల్లోనూ ఇలాంటి ప్రయాణాలు జరిగేవి. చైనాలో మింగ్ రాజవంశం కాలంలో జెంగ్ హీ అనే నావికుడు భారీ పడవలతో ఆఫ్రికా వరకూ వెళ్లాడు. ఆ పడవలు అప్పట్లో ప్రపంచంలోనే అతి పెద్దవి—దాదాపు 400 అడుగుల పొడవు ఉండేవి. భారత్‌లోనూ చోళులు సముద్ర మార్గాల్లో దక్షిణాసియా దేశాలకు వెళ్లేవాళ్లు. ఇలా ప్రతి సంస్కృతి తమకు తోచిన విధంగా పడవలను ఉపయోగించి వేల కిలోమీటర్లు ప్రయాణించింది.
ఇప్పుడు మీరు ఆలోచిస్తే, ఈ ప్రయాణాలు చాలా సమయం తీసుకునేవి. ఒక దేశం నుంచి మరో దేశానికి వెళ్లడానికి వారాలు, నెలలు పట్టేవి. ఉదాహరణకు, ఐరోపా నుంచి ఆస్ట్రేలియాకు వెళ్లాలంటే 18వ శతాబ్దంలో 6-8 నెలలు పట్టేది. కానీ వాళ్లకు విమానాలు లేని రోజుల్లో వేరే దారి లేదు. వాణిజ్యం కోసం, కొత్త భూములను కనుగొనడం కోసం, లేదా యుద్ధాల కోసం ఈ పడవలే ఆధారం. సో, మీరు చూస్తే, విమానాలు లేనప్పుడు పడవలతో ఈ ప్రయాణాలు సాధ్యమయ్యాయంటే, అది మనుషుల తెలివితేటలు, సాంకేతిక పరిజ్ఞానం, సాహసం కలిసి వచ్చిన ఫలితం. ఆ రోజుల్లో ఒక పడవలో బయలుదేరడం అంటే చిన్న విషయం కాదు—అది ఒక పెద్ద సాహసం. అలా వాళ్లు వేల కిలోమీటర్లు దాటి, దేశాలను కలిపారు.
