ఈ భూమి మీద జననం, మరణం అనేవి కామన్. ఎవరు ఎప్పుడు ఎలా పుడతారు, ఎవరు ఎప్పుడు ఎలా మరణిస్తారు అనేది చాలా కష్టం. సాధారణంగా అందరూ జన్మను ఆనందంతో స్వాగతిస్తారు. కానీ, మరణం బాధాకరమైనదిగా పరిగణిస్తారు. భగవద్గీత ప్రకారం మరణం అనేది ఆత్మ పరివర్తన ప్రక్రియ. ఒక వ్యక్తి శరీరం వృద్ధాప్యంలో ఉన్నప్పుడు, ఆత్మ తన శరీరాన్ని మరణం ద్వారా భర్తీ చేస్తుంది..ఒక వ్యక్తి శరీరం వృద్ధాప్యంలో ఉన్నప్పుడు, ఆత్మ తన శరీరాన్ని మరణం ద్వారా భర్తీ చేస్తుంది. ప్రజలు మరణానికి చాలా భయపడతారు, దాని వెనుక కారణం మరణ సమయంలో అనుభవించే బాధలు. మరణ సమయంలో చాలా మంది స్వరం కోల్పోతారు. వ్యక్తి ఏడవడం ప్రారంభిస్తాడు. అయితే మరణంలో ఒక వ్యక్తి తన స్వరాన్ని ఎందుకు కోల్పోతాడో మీకు ఎవరికైన తెలుసా?
గరుడ పురాణం ప్రకారం, ఒక వ్యక్తికి మరణ సమయం ఆసన్నమైనప్పుడు, ఆ వ్యక్తికి దివ్య దృష్టి కలుగుతుంది. ఆ వ్యక్తి ప్రపంచంలోని ప్రతిదాన్ని చూడటం ప్రారంభిస్తాడు. అతను మరణానికి ముందు తన మొత్తం జీవితంలోని సంఘటనలను ఒకసారి గుర్తుచేసుకుంటాడు. ఒక క్షణంలో, ఆ వ్యక్తి కళ్ళ ముందు మొత్తం జీవితం పునరావృతమవుతుంది. ఆ తరువాత, అతను తన కొత్త జీవిత ప్రయాణాన్ని ప్రారంభిస్తాడు.మరణ సమయంలో యమదూతలు ఆ వ్యక్తి వద్దకు వచ్చి వెంటనే అతని ప్రాణాలను తీయడానికి ప్రయత్నిస్తారు. ఆ సమయంలో ఒక వ్యక్తి 100 తేళ్లు కుట్టిన బాధను అనుభవిస్తాడట. దీనితో పాటు, ఒక వ్యక్తి నోరు లోపల నుండి పొడిదనం ప్రారంభమవుతుంది. ఎందుకంటే అతని లాలాజలం బయటకు ప్రవహిస్తుంది. గరుడ పురాణం ప్రకారం పాపుల ప్రాణశక్తి శరీరం దిగువ భాగం నుండి వెళుతుంది.
ఒక వ్యక్తికి చివరి ఘడియ వచ్చినప్పుడు, ఇద్దరు యమ దూతలు అతని వద్దకు వస్తారు. గరుడ పురాణం ప్రకారం, యమదూతలు చూడటానికి చాలా భయంకరంగా ఉంటారు. పెద్ద పెద్ద కళ్లు ఉన్న ఆ యమ దూతలను చూసి పాపులు భయపడి మలవిసర్జన చేయడం ప్రారంభిస్తారని గరుడ పురాణం చెబుతోంది.మరణ సమయంలో, వ్యక్తి శరీరం నుంచి బొటనవేలు పరిమాణంలో ఒక జీవి బయటపడుతుంది. యమ దూతలు దానిని స్వాధీనం చేసుకుని, బంధించి యమలోకానికి బయలుదేరతారు. చనిపోయిన వ్యక్తి తన తప్పులకు పశ్చాత్తాపపడుతూ బాధ, భయంతో నరకానికి ప్రయాణిస్తాడు. భగవద్గీత, గరుడ పురాణం, కఠోపనిషత్తు వంటి మత గ్రంథాలలో మరణం గురించి చాలా విషయాలు వివరించారు. దీని కారణంగా, మరణ సమయంలో ఒక వ్యక్తి స్వరం ఆగిపోతుంది. అతని శరీరం నొప్పిని అనుభవించడం ప్రారంభిస్తుంది.