మ‌హారాణా ప్ర‌తాప్‌కి ఆహారం తెచ్చి ఇవ్వ‌బోయిన బాలుడు.. సైనికులను త‌ప్పించుకుని వీర మ‌ర‌ణం పొందాడు..

<p style&equals;"text-align&colon; justify&semi;">అక్బర్ ఒకప్పుడు మహారాణ ప్రతాప్ మీద యుద్ధం చేశాడు&period; మహారాణా ప్రతాప్ తప్పించుకుని రహస్యంగా ఒక కొండ ప్రాంతంలో ఉండేవాడు&period; అక్కడి భిల్లులు రాణా ప్రతాప్‌కు ప్రతిరోజు వంతులవారీగా ఆహారం తెచ్చేవారు&period; ఈ క్రమంలోనే ఒక రోజు దుద్దా అనే 12 ఏళ్ల ఒక భిల్లుడి వంతు వచ్చింది&period; కానీ ఆ ఇంట్లో తిండి గింజ కూడా లేదు&period; దుద్ద తల్లి పొరుగింటి నుంచి పిండి తెచ్చి&comma; రోటీలు చేసి&comma; దూద్దాకి ఇచ్చి&comma; ఈ మూట తీసుకుని మహారాజుకి ఇవ్వమ ని చెప్పింది&period; దుద్దుడు సంతోషంగా మూట ఎత్తుకుని కొండపైకి పరుగెత్తడం ప్రారంభించాడు&period; ముట్టడి చేస్తున్న అక్బర్ సైనికులకు దుద్దాను చూసి అనుమానం వచ్చింది&period; వాళ్ళలో ఒకతను పిలిచి ఏయ్&excl; ఇంత వేగంగా ఎక్కడికి నడుస్తున్నావు&quest; అని అడిగాడు&period; జవాబు ఇవ్వకుండా దుద్దా స్పీడ్ పెంచాడు&period; మొఘల్ సైనికుడు అతనిని పట్టుకోవడానికి అతని వెంట పరుగెత్తడం ప్రారంభించాడు&comma; కాని సైనికుడు ఆ చురుకైన అబ్బాయిని వెంబడించలేకపోయాడు&period;<&sol;p>&NewLine;<p style&equals;"text-align&colon; justify&semi;">పరుగెత్తుతుండగా బండరాయికి తగిలి కింద పడ్డాడు&comma; కోపంతో కత్తిని విసిరాడు&period; బాలుడి మణికట్టు కత్తితో తెగిపోయింది&period; రక్తం కారడం ప్రారంభించింది&comma; కానీ ఆ కుర్రాడి ధైర్యం చూడండి&comma; అతను తన మరో చేత్తో పడిపోయిన రోటీ కట్టను ఎత్తుకుని వేగంగా పరుగెత్తడం ప్రారంభించాడు&period; అతనికి ఒకే ఒక లక్ష్యం ఉంది&comma; అతను ఎలాగైనా రానాకు రోటీలను అందించాలి&period; చాలా రక్తం కారింది&comma; ఇప్పుడు దుద్దా కళ్ళ ముందు చీకటి కనిపించడం ప్రారంభించింది&period; రానా&comma; అతని కుటుంబం ఉన్న గుహ వద్దకు చేరుకోగానే&comma; దుద్ద స్పృహతప్పి పడిపోయాడు&period; అతను మరోసారి బలం పుంజుకుని&comma; రాణాజీ&excl; అని అరిచాడు&period; స్వరం విని మహారాణా బయటకు వచ్చాడు&period; తెగిపడిన మణికట్టుతో&comma; ఒక చేతిలో రొట్టె కట్టతో రక్తంతో నిండిన 12 ఏళ్ల బాలుడు కనిపించాడు&period;<&sol;p>&NewLine;<p><img class&equals;"aligncenter wp-image-84026 size-full" src&equals;"http&colon;&sol;&sol;209&period;38&period;124&period;205&sol;wp-content&sol;uploads&sol;2025&sol;05&sol;maharana-pratap&period;jpg" alt&equals;"what that boy did to bring food to maharana pratap " width&equals;"1200" height&equals;"750" &sol;><&sol;p>&NewLine;<p style&equals;"text-align&colon; justify&semi;">రానా అతని తలను ఒడిలోకి తీసుకుని నీళ్ళు చల్లాడు&period;&period; రాణాజీ&excl;&&num;8230&semi; అమ్మ ఇవి&period;&period; రోటీలు పంపింది అని క్షీణమైన మాటలతో ఇంత మాత్రమే చెప్పగలిగాడు దుద్దా&period; దృఢ సంకల్పం&comma; శరీరం ఉన్న రానా కళ్లలో దుఃఖం వెల్లివిరిసింది&period; అతను అడిగాడు&comma; అబ్బాయి&comma; ఇంత పెద్ద సమస్యలో పడవలసిన అవసరం ఎందుకు వచ్చింది&quest; వీర దుద్దా అన్నాడు&comma; మీరు&comma; మీ కుటుంబం మొత్తం ఇబ్బందుల్లో ఉన్నారు&period; మీరు కోరుకుంటే&comma; అక్బర్‌తో రాజీపడి శాంతియుతంగా జీవించవచ్చని అమ్మ చెప్పింది&period; కానీ దేశాన్ని రక్షించడానికి మీరు ఇంత పెద్ద త్యాగం చేశారు&period; దానితో పోల్చితే నా త్యాగం ఏమీ లేదు&period;&period; ఇలా చెప్పి&comma; దుద్దుడు చనిపోయాడు&period; రాణాజీ కళ్లలో నీళ్లు తిరిగాయి&period; ఇలా అన్నాడు&&num;8230&semi; నీ దేశభక్తి ధన్యమైంది&comma; చిరంజీవిగా మిగిలిపోతావు నా బిడ్డ&period; నువ్వు చిరంజీవిగా ఉంటావు&period;&period; అన్నాడు రాణా&period; ఆరావళి శిలలపై ఈ శౌర్య కథ ఇప్పటికీ దేశభక్తికి ఉదాహరణగా ప్రచారంలో ఉంది&period;<&sol;p>&NewLine;